Τυχαιότητα ή σκοπιμότητα των φυσικών σταθερών;

H ταχύτητα του φωτός εξαρτάται από τη μαγνητική και τη διηλεκτρική σταθερά του κενού. Αυτή η παράδοξη σχέση και η ευαίσθητη ισορροπία μεταξύ των διαφόρων δυνάμεων της φυσικής επηρέασαν τις απόψεις σημαντικών φυσικών για την τυχαιότητα ή την σκοπιμότητα της δημιουργίας του κόσμου μας.
Ενδεικτικά αναφέρω τον κοσμολόγο Rees (1981)
που ανέφερε ότι ‘σκέφτομαι, για αυτό το σύμπαν είναι έτσι’.
Ο Carter (1974) αναφέρει ότι οι μεγάλοι αριθμοί (ηλικία σύμπαντος, πυκνότητα σύμπαντος) συμπίπτουν διότι υπάρχει λογική ζωή στο σύμπαν.
Ο έλληνας Παπαγιάννης (1978) εξήγησε ότι αν ήταν διαφορετικές οι τιμές της παγκόσμια σταθεράς G ή της μάζας του ηλεκτρονίου θα περιοριζόταν η ανάπτυξη της ζωής ή θα καταστρεφόταν.
Η ανθρωπολογική αρχή (Anthropic Principle) ή παρόμοιες παρατηρήσεις διατυπώθηκαν από τους Cartier(1974), Hawking(1974), Wheeler (1974) και Car(1979).
Ο νομπελίστας Weinberg θεωρεί το σύμπαν χωρίς νόημα, ενώ ο νομπελίστας Penzias βλέπει τις εξελίξεις της Φυσικής μια επαλήθευση της Βίβλου.
Ο έλληνας φυσικός Νανόπουλος αποδέχθηκε ότι οι σύγχρονες ανακαλύψεις θα ξεκαθαρίσουν σε κάποιους ότι το σύμπαν είναι αυτοδημιούργητο, αλλά και σε ορισμένους θα δώσουν την ευκαιρία να θαυμάσουν τη δόξα του Δημιουργού.
Πάντως φαίνεται ότι το σύμπαν έχει πολλά δείγματα σκοπιμότητας και όχι μόνο αναγκαιότητας ή τύχης.
Όπως σχολιάζει ο έλληνας φυσικός Κοντόπουλος, υπάρχουν πολλοί που διατηρούν στάση επιφυλακτική απέναντι σε τέτοια διλλήματα, δεν συζητούν τέτοια ‘επικίνδυνα’ θέματα. Μπορούν όμως να απαντήσουν στη φράση του Einstein ότι το σύμπαν σαν σύνολο είναι κατανοητό από τον άνθρωπο, γιατί το σύμπαν και ο άνθρωπος έχουν την ίδια αρχή και καταγωγή.